Het gaat uit met je geliefde.
Je buurvrouw, met wie je net zo goed kan opschieten, gaat verhuizen.
Een leuke collega neemt ontslag.
Een geliefd persoon overlijdt.
Je beste vriendin is ernstig ziek.
Jijzelf blijkt opeens een ziekte te hebben.
Een kleine greep uit de vele ervaringen die het leven voor ons in petto heeft. Het is niet anders: het leven is een samenspel van fijne en nare ervaringen. Bij fijne ervaringen denken we er niet aan om de gevoelens die daarbij optreden weg te drukken. Waarom zouden we? Het is prettig om je vrolijk, uitgelaten, fijn te voelen.
Bij vervelende ervaringen en gevoelens zijn we wél geneigd om ervan weg te gaan. Dat is heel begrijpelijk en ik denk dat er geen mens op aarde is, die deze neiging niet heeft. Het is nou eenmaal zoals we geprogrammeerd zijn: we willen plezier en vreugde of rust ervaren.
Helaas is het niet zo dat dan het verdriet (of welke emotie dan ook) verdwenen is. Het is er nog, maar niet meer zo voelbaar, omdat we onze focus verleggen naar andere, fijnere situaties. Zo kunnen we deze pijnlijke ervaring tijdelijk wegstoppen.
Op momenten dat we niet zo waakzaam zijn worden deze emoties toch weer voelbaar. Dat is eigenlijk goed, want zo kan de ervaring verwerkt worden, als tenminste het verdriet etcetera gevoeld mag worden. Na verloop van tijd wordt het verdriet minder heftig. Daardoor is het verdriet meer te hanteren: het kan plaatsvinden binnen de context van fijne ervaringen. Er is weer een evenwicht tussen verdriet en vreugde.
Als dat niet het geval is en het verdriet blijft overspoelen als het ware of als er juist een gevoel van verdoving optreedt (zowel vreugde als verdriet kunnen niet meer gevoeld worden), dan stagneert het verwerkingsproces. Het leven verliest zijn glans, zelfs leuke ervaringen geven geen plezier meer.
Ik vind het erg jammer wanneer mensen in deze gemoedstoestanden gevangen blijven want het leven heeft zoveel te bieden: liefde, vriendschap, plezier, schoonheid. Het zou jammer zijn als dat niet meer ervaren kan worden.
Door middel van gesprekken kunnen de opgehoopte gevoelens weer gaan stromen. Wat het dan ook is wat vastzit: boosheid, frustratie, verdriet. Het praten kan al opluchtend werken: denk aan het spreekwoord ‘gedeelde smart is halve smart’. Verdriet dat gevoeld kan worden (of welke emotie dan ook), verliest als het ware zijn vaste structuur (de brok in de keel bijvoorbeeld of de steen op de maag), het wordt losser.
Ik kan je helpen om meer op je gemak te zijn in het veranderingsproces. Helpen kan ik door:
- gesprekken met je te voeren
- speciale oefeningen in te zetten
- Jin Shin Jyutsu toe te passen
Kom eens praten. Het kennismakingsgesprek is gratis. Als het klikt, maken we een afspraak voor een volgend gesprek. De loop van het traject bepalen we samen, aan de hand van hoe het met je gaat en wat je wenst.
Voor nu wens ik je sterkte toe en wellicht tot ziens.
Kijk voor meer informatie bij Jin Shin Jyutsu en praktisch.